Hollandse taferelen.

Een nieuwe week op de camping met nieuwe avonturen. Deze week hebben wij persoonlijk bezoek voor Hanz en Rianne op de camping. De moeder van Rianne (Hannie) en een vriendin van Hanz (Annemiek), 2 gezellige vrouwen die allebei graag een weekje langs willden komen. Ze zijn nog nooit alleen op reis geweest en dus hebben wij geregeld dat Hannie en Annemiek samen konden reizen. Ze kennen elkaar helemaal niet, maar toch klikt het goed. Samen zijn ze naar Jokkmokk gereisd!

Het is nu een drukke, maar gezellige boel in huis. Er wordt volop gekletst, gelachen, koffie en wijn gedronken (geen wijn voor mij!). Hanz, als enige man in huis, heeft er helemaal geen moeite mee. Natuurlijk niet, want alles wordt nu ineens goed schoon gemaakt! De keuken en de badkamer kregen gelijk een grote beurt. Ook de tuin is weer omgespit en hopelijk bloeien de bloemen snel. De moeder van Rianne slaapt bij Rianne in Vaimat en helpt daar met klussen aan Rianne’s nieuwe huisje. Annemiek blijft in het Pippi Langkous huis slapen.


Mijn dagen bestaan nu voornamelijk uit schoonmaken, de receptie en de kaasmakerij. We werken met een planning en gelukkig ben ik nu goed ingewerkt. Ik weet alles wat ik moet weten! Elke ochtend sta ik rond half 8 op en dan houden we de receptie in de gaten tijdens de ontbijt. Tot half 11, dan hebben we een koffiepauze. Daarna is het tijd om stuga’s en het toiletgebouw schoon te maken. De gasten komen dan langzamerhand binnen druppelen en dan help ik ze in de receptie. De dagen vliegen voorbij, want er is altijd wel iets te doen.

Het werken hier op de camping is heel leuk en gemoedelijk. De gasten zijn niet aan regels gebonden en de sfeer is informeel. Mijn werk kan je heel goed vergelijken met vorig jaar in Frankrijk, alleen de camping is kleiner en gemoedelijker. De gasten komen uit alle uithoeken van Europa, we hebben zelfs een koppel uit Amerika gehad. Mensen kunnen bij mij in het Nederlands, Duits en Engels praten. Hanz kan naast deze talen ook nog Zweeds (duh!) en Frans. Je merkt dat de gasten onze camping als zeer prettig ervaren, want ze komen ook voor een herhalingsbezoek. Er komen normale mensen op de camping, maar natuurlijk heb je ook wel eens bijzondere gasten.

Zo hebben we een Franse student gehad, die met de vliegtuig naar Finland is gevlogen. Door middel van liften en wandelen is hij via Noorwegen in Jokkmokk terecht gekomen. Zijn avondeten bestond uit een zelfgevangen vis van ongeveer 70 cm. Hij heeft een nachtje op de camping gestaan en is de dag erna verder vertrokken naar het zuiden van Zweden.
Ook hebben we een Zweedse lulletje rozenwater gehad (een koekwous volgens Annemiek), die op de fiets gekomen was. Zijn moeder had voor hem een kamer gehuurd bij ons. Hij had het plan om van Kiruna naar Ystad te gaan fietsen. Is een nacht gebleven en heeft de dag erna een extra nacht geboekt, want hij was nog kapot van zijn fietstocht naar Jokkmokk. Vervolgens gaat hij een dag later met de trein naar het zuiden. Dapper hoor!

Er is deze week voor het eerst, sinds ik op de camping ben, een gezin op de camping. Een Nederlands gezin nota bene! Ze hebben 2 jonge jochies, een van net 2 en de ander is 3 jaar. Django is de oudste en zo schattig! Je kunt er goede gesprekken mee voeren; over bacteriën, beren en spinnen praat hij het liefst. Waar ik ook op de camping ben, daar kon je hem ook vinden. Zo heeft hij mij ook geholpen met schoonmaken… de kleine klusjes dan hoor! De dieren op de boerderij vond hij heel interessant. Samen met zijn ouders en broertje kwam hij dan kijken bij het melken. Ze mochten zelfs de kalfjes aaien en eieren rapen, spannend! Het gezin is nu weer verder gaan reizen, maar zijn van plan nog terug te komen…


Er staat op het kampeerterrein een oude witte Saab van Hanz. Speciaal voor mij heeft hij hier zomerbanden onder gezet. Wisten jullie dat je in Zweden met rijles ook leert hoe je banden moet verwisselen? Hier rijden ze langere afstanden zonder dat je iets of iemand tegen komt. Als je dan een keer met pech langs de kant staat, dan duurt het eeuwen voordat de Zweedse ANWB er is. Dan is het heel handig als je je eigen band kan verwisselen! Maar goed, ik had het over de witte Saab…

Samen met Annemiek ben ik naar Rianne’s nieuwe huisje geweest. Ze woont in Vaimat, een klein dorpje buiten Jokkmokk, en dus reden wij met de Saab naar haar toe. Rianne’s huisje is heel makkelijk te vinden in Vaimat; laatste huis, midden in het bos. Het is klein en knus, maar er moet nog heel veel aan gebeuren. We hebben hier spullen afgeleverd en samen geluncht met de moeder van Rianne erbij. Na de lunch moesten Annemiek en ik boodschappen doen. Als we de oprit van de supermarkt oprijden, slaat de witte Saab af… Ja hoor, we kregen hem niet meer aan de praat! Daar sta je dan met de auto midden op de parkeerplaatsen. Annemiek reed en ik moest de auto duwen. Gelukkig kwamen er toen 2 sterke mannen aangelopen en die hebben mij geholpen met duwen. Sjonge jonge, blijkt de batterij van de Saab leeg te zijn. Rianne heeft ons uiteindelijk naar de camping gebracht en Hanz zou de auto dan weer ophalen. Het heeft een poosje geduurd, maar na 5 dagen heeft Hanz de Saab eindelijk opgehaald. Zweedse mentaliteit; het heeft allemaal geen haast…


En eindelijk is het EK voetbal begonnen. Ik maakte me al zorgen dat ik het niet kon volgen. Er is een televisie in huis, maar daar kan alleen dvd’s op gekeken worden. Hanz en Rianne houden allebei niet van televisie kijken en de programma’s van tegenwoordig zijn waardeloos (hun mening). Enige wat ze leuk vinden zijn Flikken Maastricht en Boer Zoekt Vrouw, maar dat kijken ze dan op de computer. Daarnaast zijn ze anti voetbal en dus moet ik me terecht zorgen maken. Gelukkig bestaat er zoiets als live stream op het internet en zo kan ik toch nog het toernooi volgen. Morgen Nederland - Duitsland, ik ben er klaar voor!