Het korte leven van stiertje John Doe.

Op de boerderij heeft Hanz enkele kalfjes, pinken, vaarzen en koeien. Een koe met de naam Jetje was geïnsemineerd met sperma van een goede stier. Hierdoor raakte ze drachtig. Pas als koeien gekalfd hebben, geven ze melk. Gemiddeld is een koe 9 maanden en 2 weken zwanger. Koe Jetje was uitgerekend op vrijdag 1 juni. Er gebeurde maar niets, er gebeurde niets en er gebeurde niets. Rianne en Hanz checkten iedere nacht om te kijken hoe ver ze was, niets. Tot de nacht van zondag op maandag…

Om middernacht was Hanz nog langs Jetje geweest, nog steeds niets aan de hand. De volgende ochtend kregen wij een telefoontje van Annika die de koeien aan het melken was; er was een kalfje geboren. Eindelijk was het zover!

Die wil ik natuurlijk zien! Dus samen met Hanz ging ik naar de koeienstal om het kalfje te bekijken. Daar aangekomen zien wij deze liggen in de loopgang naar buiten, midden in de stront. Het probleem was dat we niet wisten hoe lang het kalfje al op de wereld was. Al die tijd heeft het kalfje daar gelegen in de koeienstront. De moeder kon er niet meer bijkomen, want de weg werd door een andere koe gesperd. Hierdoor kreeg het kalfje niet de zorg van moeder Jetje wat een pasgeboren kalfje hoort te hebben.

Normaal gesproken wordt een kalfje schoongelikt door zijn of haar moeder en na enkele minuten probeert het op eigen benen te gaan staan. Echter, dit kalfje lag daar maar bewegingsloos in de stront. Niet er toe in staat zelf te gaan staan. Hanz had het kalfje opgetild en naar een leeg hok gebracht. Na de geboorte van een kalfje wordt deze altijd gescheiden van de moeder, anders drinkt het kalfje veel moedermelk. Dat kan in ons geval niet, want het melk hebben wij nodig voor het maken van kaas!

Het kalfje bleek een stiertje en hij was ernstig onderkoeld en verzwakt. Ik kon aan de slag; het was mijn taak om het stiertje met stro schoon te boenen. In de hoop dat het stiertje warmer werd en op krachten kwam. De warmte lamp kwam erbij en ik moest ook verse melk geven met de fles. Helaas kon het stiertje niet op eigen krachten melk drinken en moest dit via een spuit binnen gebracht worden. Ook met de spuit ging het moeizaam, want slikken vergde heel veel energie. Al die tijd heb ik het stiertje verzorgd in de hoop dat het snel weer sterker werd.

Dit was echter niet zo. Hij was te onderkoeld en verzwakt. Zijn ogen lagen diep in de kassen en er zat weinig leven in. Rond 18.30 uur is het stiertje zonder naam heen gegaan. Het was een lange en stressvolle dag. Je stopt er heel veel tijd en energie in en toch overlijdt het stiertje. Dat was wel even slikken… Een korte leven zonder fleur, veel te vroeg heen gegaan.

Stiertje John Doe, rest in peace.


Hoe tegenstrijdig was de dag van gisteren. Koe Juttan was ook drachtig, maar midden juni uitgerekend. Wat een verassing was het om een nieuw kalfje in de stal te zien. Juttan beviel van een gezond stiertje. Maar dat was nog niet alles… Er kwam nog een kalfje op de wereld, een meisje! Zeldzaam, een koeien tweeling! Dat verklaart waarom Juttan 2 weken te vroeg beviel. Waar de ene koe een kalfje verliest, beviel een andere koe van een tweeling. De tweeling hebben wij Jip en Janneke genoemd en beide zijn kerngezond.