De zomer komt ten einde

De zomer komt ten einde. Het begint weer kouder te worden met temperaturen rond de 8 graden. Vorige week was het nog mooi weer, deze week hebben we veel regen gehad. Daar worden we niet vrolijk van! De nachten duren weer langer en sinds half augustus is het weer pikke donker. Alle bomen en struiken verkleuren; alles wordt rood, geel en bruin. Oftewel, de herfst staat voor de deur en Zweden krijgt een heel ander gezicht.

Het einde van het seizoen is in zicht en dat merken we. Het is nog rustiger op de camping en ook de stuga’s zitten niet elke dag vol. We hebben onze receptietijden aangepast, omdat we anders uren achter elkaar zitten te wachten. Dan kunnen we onze tijden beter ergens anders in steken. Als er nog nieuwe gasten binnenkomen, dan zijn het voornamelijk jagers. Het jachtseizoen is namelijk geopend. Er wordt hier gejaagd op vogels, elanden en beren!

Deze week kwam een campinggast naar me toe. Ben jij diegene die lekkere Kanelbullar maakt volgens Rianne‘s weblog? Ja, dat ben ik! Ze waren nieuwschierig hoe ik het maak en of ik een recept voor ze had.



Omdat het weer kouder en natter is geworden, hebben we alle kalfjes en vaarzen verhuisd. Nu hebben ze weer een verblijf waar ze droog en warm liggen! Maar het verhuizen ging niet zonder slag en stoot, met name de kalfjes gaven zich niet makkelijk over. Bij de vaarzen hoefden we maar 1 te vangen en de anderen volgden wel. Bij Rasta, Babbe en Baukje verliep het net even anders…

De kalfjes stonden de hele dag buiten in de stromende regen en gingen hun hokje niet in. Het hooi waar ze op liggen, was aan de onderkant nat geworden. Ondertussen waren ze kleddernat geworden en moesten we ze verhuizen. Ik moest Rianne en Hanz helpen, zodat we elk een kalf konden pakken. Bij het omkleden hoor ik het Rianne nog zeggen; Nee, we worden niet vies... Nou we hadden het geweten. De kalfjes voelden natuurlijk aan dat er iets stond te gebeuren. Ze waren sterk, stribbelde tegen en waren niet te vangen.

Daar stonden we dan om 9 uur ‘s avonds. Hoe gaan we ze vangen? We hadden Babbe snel te pakken door aandacht te geven en te aaien. Hanz (trekkend) en ik (duwend) hebben haar snel naar het andere hok gebracht. Wat een inspanning! De andere 2 hadden in de gaten dat er iets niet pluis was en vertrouwden ons niet meer. Ondertussen begon het te schemeren, dus we moesten snel handelen. We besloten ze te lokken met een halve fles melk. Dat lukte; wij aan de ene kant van het hek, Rasta en Baukje aan de andere kant. Mmmm, melk smaakte ze goed en zo konden we ze te pakken krijgen. Rianne hield Baukje goed vast, maar stond niet stevig genoeg. Door de regen was het glad geworden en hopakee… Rianne dwars door het hek, in de stront. Letterlijk en figuurlijk in de shit! Maar ze hield Baukje nog steeds vast en zo konden we ook deze 2 kalfjes verhuizen. Al met al heeft het een half uur geduurd, maar het leek veel langer. Ik heb zo mijn portie krachttraining weer gehad!



Donderdag 30 augustus was koe Svalka uitgerekend. Dit is 1 van onze oudste koeien en een bevalling is haar niet onbekend. Ze heeft al 6 kalfjes het leven geschonken in haar koeienleven. Vanaf maandag hadden we Svalka apart gezet, zodat we haar goed in de gaten konden houden. Ze kreeg krachtvoer en hooi, zodat ze aansterkt voor de bevalling. Onder toeziend oog van Jip, Janneke, Tara en Jaap (de jongste kalfjes) begon de bevalling zaterdagnacht. Uiteindelijk 2 dagen later dan gepland, maar rond 03.00 uur is er een gezond wit stiertje geboren. En we noemen hem SAM! Moeder en zoon maken het goed.



Deze week heb ik veel mee geholpen in het nieuwe huisje van Rianne. Er moesten een aantal dingen gebeuren waar ze hulp bij nodig had. Sommige dingen kun je niet in je eentje doen! Ze wil zo snel mogelijk haar huisje woonbaar maken, want voor je het weet is het weer winter in Zweden. Geef haar eens ongelijk… We zijn samen bezig geweest met het beplanken van het plafond in haar slaapkamer en keuken. Alle muren heeft ze zelf kunnen beplanken, maar met het pafond heeft ze mij nodig. Alle planken in elkaar klikken is soms een heel gepuzzel. Rianne houdt de ene kant vast, ik de andere kant. Als het goed zit, dan boren we het gelijk vast. Soms moeten we even krikken, maar het lukt ons. Ja, vrouwen kunnen ook boren en dat is best cool!



Als je van Skabram naar Jokkmokk rijdt, dan zie je in de berm een bord met ‘vilt butik’. Dit is geen winkel waar ze kleren verkopen. Letterlijke vertaling: wild winkel. Hier verkopen ze allerlei soorten wilde vlees en vis van goede kwaliteit. Hanz was van mening dat ik iets typisch Laps gegeten moet hebben, dus heeft hij rendiervlees gekocht. Gerookte rendiervlees om preciezer te zijn. Een bijzondere ervaring… Het smaakt vreemd, maar het is wel lekker. Ik proefde goed dat het vlees gerookt was. Rendiervlees is niet te vergelijken met een vleessoort wat wij in de supermarkt kopen.



Het aftellen is begonnen! Nog maar 8 werkdagen…