Let's get crackin'

Okee dan. Heb eindelijk een avondje vrij, dus even wee achter de computer. Elke week mag ik een dagdeel vrij nemen, deze week dus d dinsdagavond. En dan hoef ik echt helemaal niets te doen, gewoon lekker tijd voor mezelf. Lees: een half uur douchen zonder dat iemand er commentaar over heeft! Heerlijk.

Het hele weekend heb ik rustig aan gedaan. Verhuizen naar een andere cabin, veel achter de computer gezeten, mijn kleren gewassen, naar de supermarkt geweest in Montecello en voorbereiden voor de campers. Niet veel bijzonders, gewoon veel contact met andere counselors die het weekend ook op het camp blijven.

Zondagmiddag zijn alle campers gekomen voor deze hele week. Elke cabin heeft 4 tot 7 campers in de cabin, afhankelijk van de disability en leeftijd. Mijn cabin (deze week Brown Trasher) heeft 4 vrouwen in de leeftijd van 44 - 57:
Kathy: down syndrom, praat niet, gebarentaal.
Jeanne: zeurt veel over slapen, sigaretten, geld of koffie. Ze denkt dat ze rookt, maar heeft nooit gerookt, is dement.
Heidi: een schatje, zit in een wheelchair en heeft slechte benen.
Linda: linker helft werkt slecht, langzame loper en praat ook niet.

Omdat ik een program leader ben, slaap ik niet in Brown Trasher. En dat vind ik toch zo jammer.. haha. Slaap de hele week samen met enkele andere program leaders in Basswood. Dit is letterlijk een krot! Voor 8 personen 1 badkamer en het is er ijs en ijskoud als je wakker wordt. Nou is het deze week ook niet zo warm meer..

Wanneer help ik mee met mijn campers? Met opstaan, breakfast, lunch, dinner en naar bed brengen. Tussendoor leidt ik dus mijn activiteten! Dit scheelt wel een hoop, hierdoor leer ik ook andere campers kennen.

Maandag stond mijn hele dag in het teken van archery (boogschieten!). Ik kreeg samen met enkele village leaders training in archery. Niet alleen leren boogschieten, ook in het lesgeven. Heb zelfs een examen hierover moeten maken. Maar ben geslaagd hiervoor en nu mag ik mezelf 'archery instructor' noemen voor 3 jaar! Dus als ik thuis ben kan ik iedereen leren boogschieten.

Vandaag mijn eerste echte werkdag als program leader. In de ochtend moest ik basketballen met een groep van 4 dames. Nou, ze wilden allemaal niet basketballen. Eentje wilde alleen stuiteren met de bal, een ander zat boos op de bank en weer een ander liep maar wat heen en weer. Ze kunnen ook gewoon niet meer vanwege hun disability. Voor lunch kon ik eindelijk mijn eerste archery les geven. Komen er maar 3 campers (met hun begeleiders) opdraven.. waarvan 1 liever op de grond zit, dan een boog in handen willen hebben. De andere 2 wilden wel graag en vonden het leuk om te doen. Het is leuk om ze dit te leren!

Het is hier heel leuk om met de campers te werken. Nee, het zijn geen woonwagenkampers! Haha, ze zijn zo blij met van die kleine dingen. Heb al van een aantal campers een big hug gekregen, gewoon omdat ik lief ben. Het is soms moeilijk communiceren.. En elke handicap is anders.. en natuurlijk horen er ook luiers en toiletbeurten bij, het is leuk om met ze te werken!

Zoals Kathy.. Vandaag zijn we bij Barnebee (Camp Friendship konijn!) geweest met onze campers. Kathy is helemaal verliefd geworden op de konijn. Hele tijd lachen, aaien en kusjes geven. Zooo lief en grappig om te zien!

Let's get crackin! Dit roepen we hier om enthousiasme in de groep te brengen voor we beginnen.. Foto's wil nog steeds niet, van de week even een laptop lenen van iemand.
We keep in contact!